میزان اتوآنتیبادی ضد گلوتامیک اسید در بیماران دیابتی نوع دو و وابستگان درجه اول آنها
نویسندگان
چکیده مقاله:
Glutamic Acid Decarboxylase(GAD) catalyses the conversion of glutamic acid to Gama amino Butyric Acid(GABA) which is one of the major inhibitory neurotransmitters in central nervous system. GAD has two isoforms with molecular weights of 65 Kda(GAD 65) and 67 Kda (GAD 67). GAD 65 gene is located on chromosome 10 and expressed in β-cells of pancrease. The presence of high concentrations of Anti-GAD Antibodies(GADA) in serum of patients with IDDM is evident. Evaluation of GADA levels in individuals with NIDDM and their first degree relatives can also be used as a predictor of late insuline dependency. High concentrations of glucose induce the production of GAD 65 in β-cells which is associated with an increase in GAD 65 gene expression. It has been shown that patients with NIDDM may produce higher levels of GADA and after short period of time developing IDDM. In the present study anti-GAD levels were determined and compared in 50 type II Iranian diabetic patients, in 32 of their first degree relatives and in 56 healthy subjects. The evaluation of GADA levels were carried out by the use of ELISA method. The mean level of anti-GAD in the healthy subjects was 6.64±7.01ng/ml, in the patients was 10.76±13.59ng/ml and in their first degree relatives was 19.71±32.1ng/ml. In regard to the cut off, 18% of patients had seropositive anti-GAD and 21.9% of their first degree relatives had seropositive anti-GAD but all of the healthy subjects had seronegative anti-GAD. The frequencies of anti-GAD positivity in patients and their first degree relatives compared with that of healthy subjects were significantly higher(P<0.001 and P=0.001 respectively). It can be concluded that the determination of anti-GAD in healthy subjects and their first degree relatives of type II diabetic patients can be used to predict the development of diabetes and insuline dependency.
منابع مشابه
میزان اتوآنتی بادی ضد گلوتامیک اسید در بیماران دیابتی نوع دو و وابستگان درجه اول آنها
آنزیم گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز( gad ) که مسئول تبدیل گلوتامیک اسید به گاما آمینوبوتیریک اسید است یک نوروترانسمیتر مهاری غالب در سیستم اعصاب مرکزی می باشد. پروتئین gad ، 2 ایزومر مولکولی دارد که وزن مولکولی یکی از آنها 65 کیلودالتون ( gad65 ) و دیگری 67 کیلودالتون( gad67 ) است. ژن 65 gad روی کروموزوم 10 قرار دارد و در سلولهای بتای پانکراس بیان می شود. در بیماران iddm غلظتهای بالای gada مشاهده م...
متن کاملبررسی وجود اتوآنتیبادی ضد آنزیم گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز در بیماران دیابتی نوع 1 و وابستگان درجه یک آنها و مقایسه آن با افراد سالم
مقدمه: گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز (GAD) آنزیم کاتالیزکننده واکنش تبدیل گلوتامیک اسید به گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) است که ایزو آنزیم 65 کیلودالتون آن در سلولهای بتا جزایر پانکراس وجود دارد. در دوره قبل از دیابت بالینی و طی تخریب سلولهای بتا این اتوآنتیژن آزاد شده اتو آنتیبادیهای آن در سرم پدیدار میشوند. حداکثر 10 سال قبل از پیدایش علایم بالینی دیابت ICAS (Islet Cell Auto antibodies) را...
متن کاملبررسی وجود اتوآنتی بادی ضد آنزیم گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز در بیماران دیابتی نوع ۱ و وابستگان درجه یک آنها و مقایسه آن با افراد سالم
مقدمه: گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز (gad) آنزیم کاتالیزکننده واکنش تبدیل گلوتامیک اسید به گاما آمینوبوتیریک اسید (gaba) است که ایزو آنزیم 65 کیلودالتون آن در سلول های بتا جزایر پانکراس وجود دارد. در دوره قبل از دیابت بالینی و طی تخریب سلول های بتا این اتوآنتی ژن آزاد شده اتو آنتی بادی های آن در سرم پدیدار می شوند. حداکثر 10 سال قبل از پیدایش علایم بالینی دیابت icas (islet cell auto antibodies) را ...
متن کاملارزیابی فاکتورهای التهابی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و وابستگان درجه اول آنها
اهداف: التهاب مزمن در روند پاتوژنز دیابت نوع دو دخیل می باشد. دخالت عوامل ژنتیکی منجر به افزایش خطر ابتلا به این اختلال متابولیکی در وابستگان درجه اول افراد دیابتی می شود.هدف از این مطالعه بررسی اهمیت التهاب در پیشرفت بیماری دیابت نوع دو در بیماران دیابتی و برادران و خواهران آنها می باشد. روش تحقیق: سن، جنس و شاخص توده بدنی (bmi)27 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (9 مرد/18 زن با میانگین سنی 76/6 +...
15 صفحه اولاتوآنتیبادی GAD65 در بیماران دیابت ملیتوس وابسته به انسولین و وابستگان درجه اول آنها
این مقاله فاقد چکیده میباشد.
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 10 شماره 37
صفحات 771- 780
تاریخ انتشار 2004-03
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023